Ρομποτικός πρωθυπουργός / δεύτερο μέρος (και τελευταίο)

Για όσους επιθυμούν να το διαβάσουν εδώ είναι το πρώτο μέρος



Το δείπνο βρισκόταν σε εξέλιξη στο πρωθυπουργικό σπίτι στην Κυψέλη. Η Δεκαοχτούρα καθόταν αμίλητη και κοιτούσε με απόγνωση το ανέγγιχτο πιάτο της. Οι στιγμές που αναγκαζόταν να περνά στον ίδιο χώρο με τον πρωθυπουργό και σύντροφό της, τις οποίες είχε προσπαθήσει να μειώσει στο ελάχιστο, ήταν αφόρητες. Έριξε μία κλεφτή ματιά γεμάτη αηδία στον Τσίπα που καθόταν στην απέναντι πλευρά του τραπεζιού. Είχε περάσει τουλάχιστον ένας μήνας από τότε που είχε ανακαλύψει τυχαία στις διακοπές τους στην Ερεικούσα πως ο έρωτας της ζωής της είχε αντικατασταθεί από ένα μνημονιακό ανδροειδές, κατασκευής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο προσωπικός βοηθός που είχε φέρει μαζί του από τις Βρυξέλλες ο ρομποτικός Τσίπας, ο Αχμέντ, αποδείχτηκε μηχανικός πληροφοριακών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας και αποστολή του ήταν η συντήρηση και ενημέρωση του λογισμικού του ανδροειδούς. Άλλος ένας υπόδουλος στη διεστραμμένη ευρωπαϊκή ιδέα.

Αμέσως μετά την ανακάλυψη της ο Αχμέντ είχε προσπαθήσει να την καλμάρει με "διάφορους τρόπους". Της εξήγησε πως ο πραγματικός της σύντροφος ήταν ζωντανός και ασφαλής. Την προειδοποίησε να μην δημιουργήσει εντάσεις αντιληπτές από την κοινή γνώμη γιατί διακυβεύονταν οι ζωές των παιδιών της. Μέχρι που έφτασε και στο σημείο να την ενημερώσει πως το ρομπότ είχε αναβαθμιστεί με ερωτικό λογισμικό άκρως εντυπωσιακών ικανοτήτων και πως θα μπορούσε να την ικανοποιήσει πολύ καλύτερα από ότι είχε μπορέσει ποτέ ο πραγματικός Τσίπας. Η τελευταία αυτή πληροφορία την είχε κάνει να αηδιάσει πέρα από κάθε όριο. Συμφώνησε να είναι τυπική και να προσποιείται την αγαπημένη συμβία μπροστά σε τρίτους αλλά όταν δεν ήταν αναγκασμένη να παίζει θέατρο, της ήταν σχεδόν ακατόρθωτο να τον ανέχεται.

Μην αντέχοντας άλλο σηκώθηκε βιαστικά από το τραπέζι. "Λοιπόν, εγώ νύσταξα. Πάω να δω τα παιδιά και μετά θα πέσω για ύπνο". Ο ρομποτικός πρωθυπουργός την κοίταξε και άφησε το κουτάλι του μέσα στο μπολ το οποίο περιείχε την τροφή του. Όσο και αν φαινόταν απίστευτο το ανδροειδές κατανάλωνε κάθε βράδυ μία ζελοειδή ρόζ ουσία που η Δεκαοχτούρα αγνοούσε τι είναι. "Α, ναι. Τα παιδιά! Δώσε τους τα χαιρετίσματά μου. Θα πήγαινα τα τα δω κι εγώ αλλά όλα αυτά με τα οποία ασχολούμαι...Δεν υπάρχει χρόνος...".  Έπειτα ξαναπήρε το κουτάλι και συνέχισε να τρώει με αργές σταθερές κινήσεις.

Η Δεκαοχτούρα βρισκόταν ήδη στην πόρτα της τραπεζαρίας όταν η περιέργεια της νίκησε και την έκανε να κοντοσταθεί. "Κάθε βράδυ σε βλέπω που τρως αυτή την ουσία. Δεν ήξερα ότι χρειάζεσαι τροφή". Ο Τσίπας γύρισε και την κοίταξε με τα ρομποτικά του μάτια. "Και βέβαια. Πως θα μπορούσα να μιμούμαι τόσο καλά την ανθρώπινη συμπεριφορά (και σε αυτό το σημείο η Δεκαοχτούρα ανατριχιάζοντας θα ορκιζόταν πως άκουσε ένα ίχνος ικανοποίησης στη φωνή του) αν δεν κατανάλωνα ανθρωπόλη;" Η κοπέλα τον κοίταξε αποσβολωμένη. "Ανθρωπόλη;", ψέλλισε με τρεμάμενη φωνή. "Από τι ακριβώς έχει δημιουργηθεί η ανθρωπόλη;" , ρώτησε και ταυτοχρόνως απευχήθηκε με κάθε κύτταρο του είναι της να μην είναι η απάντηση αυτό που φοβόταν. "Η φωνή σου δεν είναι σταθερή" , παρατήρησε το ανδροειδές. "Περίεργο για μία τόσο απλή ερώτηση. Όπως και να έχει μην ανησυχείς. Ποτέ δε θα παρήγαγαν την ανθρωπόλη από ανθρώπους της δική σου τάξης". Της κόπηκε η αναπνοή. "Από που θα την παρήγαγαν δηλαδή;". Η καρδιά της κόντευε να σπάσει στην αναμονή της φρικτής απάντησης. "Οι παλμοί σου έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Ίσως θα έπρεπε να πας να ξαπλώσεις κατευθείαν. Αλλά θα σου λύσω την απορία" συνέχισε το ανδροειδές με χαλαρό τόνο σα να διηγούνταν  μια καθημερινή ιστορία για πως στο κατάστημα ρούχων που πήγε κατέληξε να αγοράσει τη συγκεκριμένη γραβάτα και όχι κάποια άλλη. "Παράγεται από εκεί που υπάρχει επάρκεια, δεν θα δημιουργηθούν ποτέ απορίες και δε θα γίνουν ερωτήσεις. Επίσης τα νέα μέτρα της κυβέρνησης στοχεύουν στην αύξηση του αποθέματος". Η φωνή της τώρα ήταν ένας βραχνός ψίθυρος. "Από που;" Το ρομπότ την κοίταξε σταθερά στα μάτια. "Μα νομίζω πως η απάντησή μου ήταν προφανής. Από τους άστεγους φυσικά. Το σύστημα της ευρωπαϊκής ένωσης είναι ιδιοφυές. Με τις οικονομικές κυρώσεις αυξάνονται οι άστεγοι κατακόρυφα και άρα αυξάνεται και η πηγή της ανθρωπόλης. Και επειδή είναι άτομα που βρίσκονται στην τελευταία βαθμίδα του κοινωνικού ιστού κανείς δεν τους αναζητά. Ένας άστεγος, δέκα άστεγοι, χίλιοι άστεγοι λιγότεροι δεν κάνουν διαφορά. Μάλλον η απόσυρσή τους ανακουφίζει  τους περαστικούς που ειδάλλως αναγκάζονται να εισπέουν τη δυσωδία που εκπέμπουν όταν περνάνε από δίπλα τους. Τουλάχιστον έτσι εξυπηρετούν έναν λειτουργικό σκοπό".

Η Δεκαοχτούρα δεν κατάλαβε πότε ακριβώς μετά το τέλος της απάντησης του είχε αρχίσει να ουρλιάζει. Ένιωθε απίστευτο τρόμο και απέχθεια πέρα από κάθε περιγραφή.  Ξαφνικά βρέθηκε με το πανάκριβο κινέζικο βάζο της δυναστείας Μινγκ στα χέρια της που μέχρι πριν λίγα δευτερόλεπτα κοσμούσε το τζάκι. Χωρίς δισταγμό το εκσφενδόνισε στο ρομπότ που με μία αστραπιαία κίνηση το αποφύγε. Την επόμενη στιγμή βρισκόταν δίπλα της και με αριστοτεχνικό τρόπο την είχε ακινητοποιήσει.  Σχεδόν αμέσως η πόρτα άνοιξε και μπήκα αναστατωμένος ο Αχμέντ. "Τι συνέβη;" ρώτησε το μνημονιακό ανδροειδές. "Αντέδρασε απρόσμενα και πολύ βίαια όταν απλά της απάντησα από που προέρχεται η ανθρωπόλη". Ο Αχμέντ συνοφρυώθηκε. "Καλά, δεν καταλαβαίνεις πως δεν έπρεπε να της αναφέρεις κάτι τέτοιο; Θα πρέπει να ρυθμίσω, μου φαίνεται, τον τρόπο απόκρισής σου στα οικεία πρόσωπα του Τσίπα". Αναστέναξε και κοίταξε μελαγχολικά την Δεκαοχτούρα που είχε σταματήσει να ουρλιάζει και κοιτούσε το άπειρο με κενό βλέμμα, το βλέμμα της τρέλας. "Κρίμα. Πολύ κρίμα. Χρειαζόμαστε και ανθρώπινα όντα στις βαθμίδες της ανώτατης εξουσίας. Άτομα που να καταλαβαίνουν την αξία της ευρωπαϊκής ιδέας. Είχα πολλές ελπίδες για εσένα, αγαπητά κα Τσίπα. Δε βαριέσαι. Δεν είναι η πρώτη φορά που διαψεύονται οι προσδοκίες μου". Έκανε νόημα στο ρομπότ και με τη βοήθεια του την έβγαλαν από το δωμάτιο.

Μια εβδομάδα μετά στην τραπεζαρία ο Τσίπας και η Δεκαοχτούρα δειπνούσαν σιωπηλά. Ο πρωθυπουργός χαμήλωσε το κουτάλι του, χαμογέλασε στη σύντροφό του και μετά συνέχισε να τρώει. Η γυναίκα του ανταπόδωσε το χαμόγελο και πήρε ξανά το κουτάλι στο χέρι της. Το ροζ ζελέ τρεμούλιασε λιγάκι προτού χαθεί μέσα στο στόμα της. 

-----Η ιστορία και οι πρωταγωνιστές ουδεμία σχέση έχουν με πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα. Ή μήπως όχι;-----

Posted in | Leave a comment

Changing bodies for the sake of Greece



Yiannnis (the only John on this planet with three ns) opened his eyes. His gaze wandered for a while around the room. He was lying on a double bed in an unfamiliar bedroom. The first sunshine rays of a cold morning had already started to penetrate the room through the window blinds. Everything seemed to go as planned. Only one last test remained to be sure. He leaned on his elbows and tried to get up, but realized that he could not move his legs. Perfect! His audacious plan had therefore succeeded. He was inside the body of Schäu-blues as the mirror that hung on the wall opposite also confirmed. Logically this time Schäu-blues would be lying asleep in his own body next to his beautiful wife. Ah! Homeland demanded great sacrifices!

Posted in | Leave a comment

Ρομποτικός πρωθυπουργός / πρώτο μέρος





Η Δεκαοχτούρα κοίταξε με ολοφάνερη απόγνωση τον άντρα της που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή μέσα στη θάλασσα και διέσχιζε την ακτογραμμή με άνετες απλωτές. Ποιος ήταν αυτός ο ξένος που βρισκόταν στο πλευρό της; Ο άνθρωπος που υπήρξε πλάι της παραπάνω από είκοσι χρόνια, τώρα της φαινόταν άγνωστος. Από την τελευταία φορά που είχε πάει στις Βρυξέλλες, ίσως λόγω της ασφυκτικής πίεσης που είχε υποστεί και μετά την καταναγκαστική υπογραφή του Μνημοσύνου 3, η προσωπικότητά του είχε υποστεί ριζική αλλαγή. Καταρχάς από κάκιστος κολυμβητής που πλατσούριζε μόνο στα ρηχά τώρα είχε βαλθεί να σπάσει κάθε πανελλήνιο ρεκόρ κολύμβησης. Έπειτα ήταν και οι απόψεις του. Από ασυμβίβαστος επαναστάτης  και θαυμαστής του Τσε Γκεβάρα πλέον είχε γίνει ένθερμος οπαδός του Μνημοσύνου. Το αποκορύφωμα ήταν δύο βράδια πιο πριν, την παραμονή που ήταν να φύγουν για τις διακοπές τους, όταν από έναν επαγγελματικό του φάκελο την ώρα που έφευγε για το Μαξίμου, του έπεσε ένα αυτόγραφο από τον Σουπλέ.  Αν είναι δυνατόν! Από τον Σουπλέ;; Μια βαθιά ρυτίδα ανησυχίας χάραξε το αλαβάστρινο μέτωπό της. Τι του είχε συμβεί στις Βρυξέλλες; Τι του είχαν κάνει αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη που ήθελαν ληστρικά να απλώσουν το χέρι τους στη χώρα τους;

Posted in | Leave a comment

Johnnny got his gun




Image source: from here

'Make a hole in the water 'Bloom looked worried at his watch, an expensive Vacheron Constantin. Would he come or not? His attention turned to his perfect fingernails. He had Giselle, his personal manicurist, take care of them this morning with much attentiveness. After that he had spent half an hour in the sauna, he had proceeded with a full body laser hair removal and one hour of relaxing massage. He was now more than ready.

The negotiations for the Greek debt had been ongoing for 1000 nights and one, just to satisfy his personal whim. He wanted to go against Yiannnis, the only John on the face of the planet with three n. This fact alone made him want him like crazy. He remembered the first time he laid his eyes on his great posture and his magnificent masculine face. The lust caused by this memory alone made his male parts harden within the blink of an eye and the tight pants he was wearing begun to constrict him dangerously. Christine Lafrancande had promised, as a faithful friend, to help him. She owed him anyway. Wasn't he the one to convince Schäu-blues' pool boy to succumb to her vicious sexual desires?


Posted in | Leave a comment

Αλλαξο...ψυχές



O Γιάνννης (ο μοναδικός Γιάνννης με τρία ν στον πλανήτη) άνοιξε τα μάτια του. Το βλέμμα του πλανήθηκε στο χώρο. Βρισκόταν ξαπλωμένος πάνω σε ένα υπέρδιπλο κρεβάτι μέσα σε ένα άγνωστο υπνοδωμάτιο. Οι πρώτες ακτίνες ένος κρύου πρωινού είχαν αρχίσει να μπαίνουν από τις γρίλιες του παραθύρου. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν κατά το δοκούν. Έμενε μόνο να κάνει ένα τελευταίο τέστ.  Στηρίχτηκε στους αγκώνες και δοκίμασε να σηκωθεί, όμως συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να κουνήσει τα κάτω άκρα του. Τέλεια! Το παράτολμο σχέδιό του είχε λοιπόν πετύχει. Βρισκόταν στο σώμα του Σουπλέ όπως επιβεβαίωνε και ο καθρέφτης που κρεμόταν στον τοίχο απέναντι. Λογικά αυτή τη στιγμή ο Σουπλέ κοιμόταν μέσα στο δικό του το σώμα δίπλα στην πανέμορφη γυναίκα του. Αχ! Η πατρίδα απαιτούσε μεγάλες θυσίες!

Posted in | Leave a comment

Τα παρασκήνια της χθεσινής ψηφοφορίας

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, όχι αδέκαστο και ηθικό όπως το δικό μας, η χθεσινοβραδινή συνεδρίαση και ψηφοφορία του ελληνικού κοινοβουλίου δεν ήταν τόσο αθώες, όπως είναι εδώ εννοείται.

Posted in | Leave a comment

Ο Γιάνννης πήρε τ' όπλο του

Προέλευση εικόνας από εδώ

Ο 'Κάνω μια τρύπα στο νερό' Μπλουμ κοίταξε ανήσυχος το ρολόι του, ένα πανάκριβο Βασερόν Κονσταντέν. Θα ερχόταν άραγε; Το βλέμμα του στράφηκε προς τα νύχια του. Τα είχε περιποιηθεί η Ζιζέλ, η προσωπική του, μανικιουρίστ, σήμερα το πρωί. Μετά είχε κάνει σάουνα, ολόσωμη αποτρίχωση με λέιζερ και μία ώρα χαλαρωτικό μασάζ. Ήταν έτοιμος.

1000 και μία νύχτες είχαν διαρκέσει οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει το προσωπικό του καπρίτσιο. Ήθελε να πάει κόντρα στον Γιάνννη, το μοναδικό Γιάννη στον πλανήτη με τρία ν. Αυτό και μόνο το γεγονός τον έκανε να τον θέλει σαν τρελός. Θυμήθηκε την πρώτη φορά που τον είχε αντικρύσει. Ο πόθος που του προξένησε η ανάμνηση ήταν αβάσταχτος και το παντελόνι του άρχισε να τον στενεύει επικίνδυνα. Η Κριστίν Λαφραγκάντ είχε υποσχεθεί, ως πιστή φίλη να τον βοηθήσει. Του το χρωστούσε άλλωστε. Αυτός δεν ήταν που είχε πείσει το pool boy του γεροξεκούτη, του Σουπλέ, να υποκύψει στις αδηφάγες ορέξεις της;

Posted in | Leave a comment
Powered by Blogger.

Search

Swedish Greys - a WordPress theme from Nordic Themepark. Converted by LiteThemes.com.